Mánudagur, 16. janúar 2012
„Gefið mér ....
salt að eta svo að tungan skorpni í mínum munni og minn harmur þagni!"
Þessi orð eru úr kvæðinu Sól eftir Jóhann Sigurjónsson sem mun vera fyrsta ljóð sem ort er á íslensku án ríms og stuðla. (Með fyrirvara um að mig misminni ekki um menntaskólalærdóm minn).
En þetta á þó svo sannarlega við nú.
|
Segir engan eðlismun á saltinu |
| Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt | |
Um bloggið
HG
RSSBloggvinir
baldher
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (3.4.): 0
- Sl. sólarhring:
- Sl. viku: 1
- Frá upphafi: 0
Annað
- Innlit í dag: 0
- Innlit sl. viku: 1
- Gestir í dag: 0
- IP-tölur í dag: 0
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.